Patch چيست ؟

توليد کنندگان نرم افزار پس از آگاهی از وجود نقاط آسيب پذير در محصولات خود ،  با ارائه Patch های لازم اقدام به برطرف نمودن مسئله و حل مشکل ايجاد شده ، می نمايند . تمامی کاربران کامپيوتر می بايست از نصب آخرين Patch های ارائه شده مرتبط با محصولات نرم افزاری که بر روی سيستم خود استفاده می نمايند ، مطئمن گردند . اعتقاد عملی به سياست فوق ، ضريب حفاظتی و امنيتی سيستم شما را افزايش خواهد داد .  
همانند وصله های يک لباس که باعث بهبود سوراخ ها و روزنه های موجود می گردد  ، وصله های نرم افزاری باعث بهبود سوراخ ها و حفره های موجود در برنامه های نرم افزاری می گردند .  Patch ها ، يک مشکل خاص و يا نقطه آسيب پذير در يک نرم افزار را برطرف می نمايند . در برخی موارد توليد کنندگان نرم افزار در مقابل ارائه يک patch ، اقدام به ارائه يک نسخه جديد از نرم افزارهای خود می نمايند ( ارتقاء نرم افزار ).  توليد کنندگان نرم افزار ممکن است به نسخه جديد ارتقاء يافته به عنوان يک patch مراجعه نمايند .

نحوه آگاهی از patch  مورد نياز توليد کنندگان نرم افزار پس از آماده شدن patch ها  ، آنان را بر روی وب سايت های خود ارائه خواهند داد . کاربران کامپيوتر می توانند با مراجعه به سايت شرکت عرضه کننده محصول نرم افزاری در مرحله اول از ارائه Patch جديد آگاهی يافته و در مرحله دوم با دريافت و نصب آن ، نرم افزار نصب شده بر روی سيستم خود را ارتقاء دهند . پس از ارائه يک patch ، می بايست سريعا" اقدام به نصب آن بر روی سيستم شود . بدين ترتيب فرصت استفاده از نقاط آسيب پذير موجود در يک محصول نرم افزاری توسط مهاجمان سلب و امکان موفقيت آنان کاهش می يابد. برخی نرم افزارها بصورت اتوماتيک بررسی لازم در خصوص ارائه نسخه های جديد و بهنگام شده را انجام داده و به کاربران اعلام می نمايند  که يک نسخه جديد ارائه شده و امکان دريافت و نصب آن وجود دارد . برخی از توليد کنندگان نرم افزار ، آماده شدن يک Patch را از طريق Email به اطلاع کاربران می رسانند. در صورتی که امکان استفاده از تسهيلات فوق وجود داشته باشد ، پيشنهاد می گردد که از مزايای آن استفاده گردد. در صورتی که امکان استفاده از پتانسيل های اشاره شده وجود نداشته باشد ، می بايست به صورت ادواری از وب سايت های توليد کنندگان بازديد نموده  تا در صورتی که يک patch جديد ارائه شده باشد از وجود آن آگاه وسريعا" نسبت به دريافت و نصب آن بر روی سيستم خود اقدام نمود.

عدم پذیرش سرویس ( حملات dos)

حمله ای به نام DoS مخفف عبارتDenial-of-Service  یا عدم پذیرش سرویس است.این نوع حمله باعث از کارافتادن یا مشغول شدن بیش از اندازه کامپیوتر می شود تا حدی که غیرقابل استفاده می شود. در بیشتر موارد، حفره های امنیتی محل انجام این حملات است و لذا نصب آخرین وصله های امنیتی از حمله جلوگیری خواهند کرد. شایان گفتن است که علاوه بر اینکه کامپیوتر شما هدف یک حمله DoS قرار می گیرد، ممکن است که در حمله DoS علیه یک سیستم دیگر نیز شرکت داده شود. نفوذگران با ایجاد ترافیک بی مورد و بی استفاده باعث می شوند که حجم زیادی از منابع سرویس دهنده و پهنای باند شبکه مصرف یا به نوعی درگیر رسیدگی به این تقاضاهای بی مورد شود و این تقاضا تا جایی که دستگاه سرویس دهنده را به زانو در آورد ادامه پیدا می کند. نیت اولیه و تأثیر حملات DoS جلوگیری از استفاده صحیح از منابع کامپیوتری و شبکه ای و از بین بردن این منابع است.

علیرغم تلاش و منابعی که برای ایمن سازی علیه نفوذ و خرابکاری مصروف گشته است، سیستم های متصل به اینترنت با تهدیدی واقعی و مداوم به نام حملات DoS مواجه هستند. این امر بدلیل دو مشخصه اساسی اینترنت است:

·   منابع تشکیل دهنده اینترنت به نوعی محدود و مصرف شدنی هستند.

زیرساختار سیستم ها و شبکه های بهم متصل که اینترنت را می سازند، کاملاً از منابع محدود تشکیل شده است. پهنای باند، قدرت پردازش و ظرفیت های ذخیره سازی، همگی محدود و هدف های معمول حملات DoS هستند. 

ادامه متن را در ادامه مطلب بخوانید...

ادامه نوشته

(AAA (Authentication, Authorization and Accounting

AAA    که مخفف Authentication, Authorization and Accounting است سه محور اصلی در کنترل دسترسی در شبکه هستند که در این بخش در مورد هریک از آنها به طور مجزا و مختصر صحبت می‌شود.

۱ - Authentication

۱-۱ - مفهوم Authentication

    به معنای وارسی عناصر شناسایی ارائه شده از سوی کاربر،‌ تجهیزات یا نرم‌افزارهایی است که تقاضای استفاده و دسترسی به منابع شبکه را دارند. عناصر شناسایی در ابتدایی‌ترین و معمول‌ترین حالت شامل نام کاربری و کلمه عبور می‌باشند. در صورت نیاز به بالاتر بودن پیچیدگی فرایند کنترل و وارسی هویت، می‌توان با اضافه نمودن عناصر شناسایی به این مهم دست یافت. بدیهی‌ است که با اضافه نمودن فاکتورها و عناصر شناسایی، نوع خادم مورد استفاده، پایگاه‌های داده‌ای مورد نظر و در بسیاری از موارد پروتکل‌ها و استانداردها نیز باید مطابق با تغییرات اعمال شده در نظر گرفته شوند تا یکسانی در ارائه خدمات در کل شبکه حفظ شود.

    پس از ارائه عناصر شناسایی از سوی متقاضی، سیستم کد کاربری و کلمه عبور را با بانک اطلاعاتی مختص کدهای شناسایی کاربری مقایسه کرده و پذیرش یا عدم پذیرش دسترسی به منابع را صادر می‌کند.

    عمل Authentication، در طراحی‌ شبکه‌هایی با حجم کم و متوسط عموماً توسط تجهیزات مسیریابی و یا دیوارهای آتش انجام می‌گیرد. علت استفاده از این روش مجتمع سازی و ساده سازی پیاده‌سازی عمل Authentication است. با استفاده از امکانات موجود نیاز به استقرار یک خادم مجزا برای صدور پذیرش هویت متقاضیان دسترسی مرتفع می‌گردد.

    از سوی دیگر در شبکه‌های با حجم و پیچیدگی نسبتاً بالا،‌ عموماً با توجه به پردازش بالای مختص عمل Authentication، خادمی بصورت مستقل و مجزا به این امر اختصاص می‌یابد. در این روش از استانداردها و پروتکل‌های مختلفی همچون TACACS+ و RADIUS استفاده می‌گردد.

۱-۲ -  فعال نمودن Authentication

    فعال نمودن Authentication بر روی تجهیزات مورد استفاده در شبکه عملی است که عموماً در چهار مرحله انجام می‌شود :

الف - فعال نمودن AAA بر روی سخت‌افزارهای مورد نظر

ب -  ایجاد پایگاه‌ داده‌ای از کدهای کاربری کاربران یا تجهیزات شبکه به همراه کلمه‌های عبور. همانگونه که ذکر شد، این پایگاه می‌تواند در داخل تجهیزات مورد استفاده در شبکه‌های با حجم کم پیاده‌سازی شود. 

ادامه متن را در ادامه مطلب بخوانید

ادامه نوشته

حمله به برنامه‌های وبی

میزان استفاده از برنامه‌های وبی برای مدیریت تجارت و جذب مشتری‌های جدید از طریق اینترنت در شرکت‌های مختلف در حال افزایش است،‌ و به این ترتیب بازار قابل توجهی برای متخصصین توسعه این گونه سیستم‌ها بوجود آمده است. مزیت اصلی در استفاده از تجارت مبتنی بر وب برای شرکت‌های مختلف در این است که می‌توانند با استفاده از حداقل امکانات پیام خود را به مشتریان بازار در سراسر دنیا برسانند. وب طیف مخاطبان وسیعی را پوشش می‌دهد، این نکته با وجودی که یک ایده‌آل تجاری است ولی می‌تواند اهداف شرکت را نیز به مخاطره بیندازد زیرا مشخص نیست که چه کسانی سایت شرکت را مشاهده می‌کنند. بینندگان سایت علاوه بر شرکای تجاری و مشتریان می‌توانند کاربران بدخواهی باشند که با اهداف خراب‌کارانه در پی نفوذ به سیستم می‌باشند.

 بسیاری از برنامه‌های وبی اطلاعاتی را از کاربر دریافت می‌کنند و پس از پردازش این اطلاعات بر مبنای الگوریتم‌های خود نتایجی را تولید می‌کنند. به عنوان مثال برنامه یک فرم جستجوی ساده را در اختیار کاربر قرار می‌دهد که عبارت جستجو در آن وارد شده و پس از جستجو در پایگاه داده نتایجی تولید و برای کاربر نمایش داده می‌شود. این فرایند یک نمونه عملکرد بسیار رایج است که در بسیاری از برنامه‌های وبی مشاهده می‌شود.

در صورتی که کاربری اهداف خراب‌کارانه داشته باشد ممکن است بتواند با وارد کردن یک عبارت جستجو ثبات و امنیت برنامه وبی را به خطر بیندازد. این خطر به میزانی جدی است که حتی اگر زیرساخت امنیتی بسیار مستحکمی (به عنوان مثال فایروالی مناسب که همه حملات را متوقف کند) مورد استفاده قرار گرفته باشد ولی ورودی‌های کاربران مورد ارزیابی قرار نگیرد، تمامی‌ تلاشی که برای ایجاد زیرساخت امنیتی به کار گرفته شده است به هدر می‌رود.

ادامه نوشته

نوشتن keylogger نرم‌افزاری

Windows hook

هسته بسیاری از keyloggerها با استفاده از مکانیزم Windows hook بنا شده است. Hook نقطه‌ای در مکانیزم مدیریت پیام‌های سیستم ویندوز است که برنامه‌های مختلف می‌توانند با نصب یک زیربرنامه ترافیک پیام‌ها را قبل از رسیدن به برنامه مقصد شنود نمایند. Hook پانزده نوع دارد که هر یک از آنها به رویدادی خاصی از سیستم مرتبط هستند. پروتوتایپ hook به صورت زیر است:

 

زنجیره hook‌ لیستی از اشاره‌گرها به زیربرنامه‌های hook‌ است. همزمان با ایجاد پیام جدیدی از یک نوع hook خاص، سیستم پیام را یک به یک به همه زیربرنامه‌هایی که در زنجیره hook‌ به آنها اشاره شده است ارسال می‌نماید.

یک زیربرنامه hook‌ می‌تواند بر ارسال پیام در زنجیره hook‌ نظارت داشته و یا آن را تغییر دهد. علاوه ‌بر این امکان ممانعت از رسیدن پیام به زیربرنامه بعدی در لیست و یا به برنامه مقصد وجود دارد.

تابع SetWindowsHookEx  که پروتوتایپی مشابه زیر دارد یک زیربرنامه در ابتدای زنجیره hook قرار می‌دهد.

 

نمونه‌های مختلفی از متن برنامه‌های Keylogger از سایت http://www.planetsourcecode.com قابل دریافت است. در صورتی آشنایی با طرز کار windows hooks نوشتن keylogger‌ دشوار نبوده و نیاز به کد زیادی ندارد. تابع InstallHook که از یکی از keyloggerها برداشته شده است فایلی که برای ثبت گزارشات استفاده می‌شود را مشخص نموده، زیربرنامه ثبت فعالیت‌های صفحه‌کلیدKeyboardProc را در زنجیره hook نصب می‌کند. این کار با فراخوانی تابع SetWindowsHooksEx انجام می‌شود.

ادامه نوشته

کو‌کی‌ها و مسائل امنیتی

▪ بررسی انواع کوکی‌
علاوه بر کوکی‌های موقت و ماندگار، کوکی‌ها دسته‌بندی دیگری نیز دارند:
کوکی‌های شخص‌اول! در مقابل کوکی‌های شخص‌ثالث: یک کوکی شخص‌اول از وب‌سایتی نشات می‌گیرد یا به آن فرستاده می‌شود که در آن زمان در حال مشاهده آن هستید. این کوکی‌ها معمولا برای ذخیره اطلاعات مانند اولویتهای شما استفاده می‌شوند. یک کوکی شخص ثالث از وب‌سایت متفاوت با آنچه در حال مشاهده آن هستید نشات می‌گیرد یا به آن فرستاده می‌شود. وب‌سایتهای شخص‌ثالث معمولا محتویاتی روی وب‌سایتی که در حال مشاهده هستید، ارائه می‌کنند. برای مثال، بسیاری سایتها از تبلیغات وب‌سایتهای شخص‌ثالث استفاده می‌کنند و آن وب‌سایتها ممکن است از کوکی استفاده کنند. یک استفاده معمول برای این نوع از کوکی ردیابی استفاده از صفحه‌وب شما برای تبلیغات یا سایر مقاصد بازاریابی است. این نوع کوکی‌ها می‌توانند موقت یا ماندگار باشند.نوعی از کوکی‌ها هستند که بعنوان کوکی‌های ناخوشایند نامیده می‌شوند. کوکی‌هایی هستند که ممکن است اجازه دسترسی به اطلاعات شخصا قابل‌شناسایی شما را برای اهداف ثانویه بدون اجازه شما، فراهم کنند.

ادامه نوشته

کوکی چیست؟

«کوکی» بخش کوچکی از اطلاعات فرستاده شده توسط وب‌سرور برای ذخیره در مرورگر است تا بتواند بعدا از طریق آن مرورگر، دوباره خوانده شود. دیتای ذخیره شده برای اینکه وب‌سرور یک سایت، اطلاعات مشخصی را درباره بازدیدکننده آن وب‌سایت خاص بداند، مفید است. کوکی فرمت فایل متنی را دارد که در دایرکتوری مربوط به مرورگر ذخیره می‌شود و در هنگامی که مرورگر در حال اجراست در حافظه RAM قرار می‌گیرد. این اطلاعات می‌تواند هنگامی که کاربر از وب‌سایت خاصی خارج شد، در هارد درایو ذخیره شود.کوکی‌ها ابزار بسیار مهمی برای نگهداشتن state روی وب هستند. state به توانایی یک برنامه برای کار با کاربر بصورت محاوره‌ای اشاره دارد. برای مثال، شما برای استفاده از قطار یا اتوبوس بلیت رزرو می‌کنید. در روز سفر، هنگامی که بلیت را نشان می‌دهید، اجازه خواهید یافت که وارد قطار یا اتوبوس شوید، در غیراینصورت مسوول وسیله نقلیه نمی‌داند که آیا شما این اجازه را دارید یا خیر. در حقیقت در اینجا بلیت برای نگهداشتن state‌ بین شما و مسوول قطار مهم است. HTTP یک پروتکل بدون قابلیت state‌ است. به این معنی که هر بار مشاهده یک سایت توسط سرور بعنوان اولین مشاهده کاربر تلقی می‌شود. به این معنی که سرور همه چیز را بعد از هر درخواست فراموش می‌کند، مگر اینکه یک بازدید‌کننده برای یادآوری آینده به سرور به طریقی مشخص گردد. کوکی‌ها این کار را انجام می‌دهند.کوکی‌ها فقط می‌توانند به وب‌سرور بگویند که آیا شما قبلا هم از سایت دیدن کرده‌اید و اطلاعات کمی (مثلا یک شماره کاربر) در مرتبه بعد که از سایت دیدن می‌کنید از خود وب‌سرور به آن برگردانند. بیشتر کوکی‌ها هنگامی که از مرورگر خارج می‌شوید از بین می‌روند. نوع دیگری از کوکی‌ها بعنوان کوکی ماندگار وجود دارند که تاریخ انقضاء دارند و تا آن تاریخ روی هارددرایو شما باقی می‌مانند.

ادامه نوشته

آشنایی با نرم‌افزارهای امنیتی جعلی

تهدیدهای مختلف در دنیای کامپیوتر و اینترنت سبب شده که کاربران همیشه به دنبال روش های گوناگونی برای امن کردن کامپیوترهای خود باشند. بهترین آنتی ویروس موجود چیست؟ از چه فایروالی استفاده کنم و انواع و اقسام سوالاتی مانند این احتمالا ذهن شما را هم به خود مشغول کرده. اما بهتر است که به جای گشتن به دنبال بهترین ها، مراقب باشید که در دام نرم افزار های امنیتی جعلی گرفتار نشوید.

همین جستجوی همیشگی برای نرم افزارهای امنیتی سبب شده که بازاری هم برای کلاهبرداری های امنیتی به وجود بیاید. بعضی شرکت ها و افراد نرم افزارهایی تولید می کنند که ادعا می کنند آنتی ویروس های بسیار قوی و موثری هستند. آنها به خوبی محصول خودشان را در اینترنت تبلیغ می کنند و در نتایج جستجو همیشه در ردیف های اول قرار دارند. همین سبب می شود که کاربران را ترغیب به دانلود و نصب نرم افزار خود کنند.

ادامه نوشته

روال اجرای تست نفوذ(2)

Enumerating
آخرین مرحله گام شناسایی نگاشت شبكه است كه با استفاده از اطلاعات Scanning انجام شده و مرحله Enumerating را تشكیل می دهد. در این مرحله هدف طراحی یك تصویر نسبتاً كامل از شبكه هدف است. در این مرحله اطلاعات نام كاربران و گروه ها، منابع شبكه به اشتراك گذاشته شده و برنامه های كاربردی جمع آوری می گردد. مخصوصاً اطلاعات مربوط به سیستم عامل مورد استفاده (همراه با نسخه آن) و برنامه های كاربردی نصب شده و نسخه آنها اطلاعات باارزشی در این زمینه محسوب می شوند. با دانستن نوع سیستم عامل و برنامه های كاربردی می توان از آسیب پذیری های شناخته شده موجود در آنها جهت پیاده سازی نفوذ استفاده كرد. در این مرحله می توان از تكنیك های زیر استفاده كرد:

• به دست آوردن اطلاعات Active Directory و شناسایی كاربران آسیب پذیر
• شناسایی NetBIOS با استفاده از Nbscan
• استفاده از SNMPutil برای SNMP
  ایجاد ارتباطات و نشست هایnull
• به كارگیری پرس و جوهای DNS

هر كدام از ابزارها و تكنیك های فوق می توانند در مورد ارتباطات شبكه و یا سیستم میزبان نیز اطلاعات بیشتری را در اختیار بگذارند. در این مرحله از تست كه اولین مرحله است، توصیه به جمع آوری هر چه بیشتر اطلاعات می شود. اطلاعات مذكور از طرفی انتخاب تست های قابل انجام را راحت تر می كنند و از طرف دیگر تست را بیشتر به شبیه سازی یك نفوذ واقعی هدایت می كنند. 

ادامه نوشته

روال اجرای تست نفوذ(1)

در طی سالهای اخیر بسیاری از شركت ها برای راحتی بیشتر مشتریان و كارمندان خود، برخی امكانات اضافی را به برنامه های كاربردی موجود اضافه كرده و یا برنامه های كاربردی جدیدی را پیاده سازی كرده اند.

 از طرف دیگر بسیاری از شركت ها به ضرورت حضور در اینترنت برای جذب مشتریان بالقوه و حفظ مشتریان فعلی پی برده اند. در هر دو مورد، زمانی كه بحث حضور در اینترنت پیش می آید، عنصر امنیت به خصوص امنیت سرورها اهمیت ویژه ای پیدا می كند. سرورهای وب ، در كنار سرویس های مفید خود، مجموعه جدیدی از آسیب پذیری ها را نیز پدید آورده اند كه لازم است دست اندركاران سیستم های رایانه ای، به خصوص سیستم های مبتنی بر وب، آنها را جدی تلقی كنند. البته آسیب پذیری ها به سرورها محدود نمی شوند و ممكن است به صورت عمدی یا غیر عمدی در طراحی و پیاده سازی برنامه های كاربردی، حتی برنامه هایی كه مدتهاست در حال كار هستند، ایجاد شده باشند. به همین جهت شناسایی آسیب پذیری ها و میزان نفوذ و تأثیر آنها بر روی سیستم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا بسیاری از شركت ها برای نیل به هدف فوق از تست نفوذ استفاده می كنند.

پیش نیاز اجرای تست نفوذ
هر شركت یا سازمان، پیش از اجرای تست نفوذ، به یك سیاست امنیتی كامپیوتر نیاز دارد. سیاست امنیتی، یك آئین نامه رسمی از قوانینی است كه باید توسط افرادی كه دسترسی به دارایی های اطلاعاتی و فناوری یك شركت یا سازمان دارند، رعایت شوند.

ادامه نوشته